Wszystkie osoby poszkodowane w wyniku wypadku mają prawo dochodzić zarówno odszkodowania jak i zadośćuczynienia za straty materialne i wyrządzone krzywdy. Przepisy jasno określają, że na sprawcy zdarzenia ciąży obowiązek naprawienia szkód, a jeśli ma on ubezpieczenie OC – które trzeba pamiętać dziś jest obowiązkowe, to wówczas wypłatą odszkodowania zajmuje się towarzystwo ubezpieczeniowe.

Co kryje się pod pojęciem szkoda osobowa?

Definicja szkody na osobie jest dosyć szeroka i obejmuje uszczerbki wynikające z uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia, pozbawienia życia oraz naruszenia innych dóbr osobistych człowieka. Przykładem szkody osobowej może być wypadek samochodowy w wyniku którego ktoś poniósł obrażenia ciała lub śmierć.

Szkody osobowe objęte są standardowo ochroną ubezpieczeniową. Niestety trudność w jednoznacznym określeniu zakresu szkody skutkuje tym, że kwota odszkodowania wypłacana przez ubezpieczycieli jest bardzo zaniżana. Zdarza się również, że towarzystwo ubezpieczeniowe po prostu odmawia wypłaty odszkodowania.

Świadczenia jakie przysługują poszkodowanemu

Obszar świadczeń przysługujących poszkodowanemu w następstwie szkody osobowej jest szeroki. Wszystko zależy od stanu faktycznego zdarzenia.

Zakres świadczeń obejmuje:

• zadośćuczynienie w formie pieniężnej, za doznaną krzywdę, które jest świadczeniem jednorazowym i mającym stanowić sposób złagodzenia cierpień fizycznych i psychicznych poszkodowanego (art. 445 K.C.),

• jednorazowe odszkodowanie, które jest wypłacane w szczególności, gdy poszkodowany w wyniku wypadku stał się inwalidą, a jednorazowe świadczenie umożliwi mu wykonywanie innego zawodu, czy też rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej, przy czym jeżeli poszkodowany korzysta z tego świadczenia traci prawo do renty uzupełniającej (art. 447 K.C.),

• zwrot wszelkich kosztów związanych z wypadkiem tj. kosztów związanych z leczeniem i rehabilitacją, opieką nad poszkodowanym oraz lepszym odżywianiem. Zapewnienie poszkodowanemu odpowiedniego transportu, adaptacji mieszkania stosownie do potrzeb poszkodowanego, a także przygotowania go do wykonywania nowego zawodu (art. 444 § 1 K.C.),

• rentę na zwiększone potrzeby polegająca na zapewnieniu poszkodowanemu środków potrzebnych do poprawy stanu jego stanu zdrowia po wypadku, a związanych z jego leczeniem i rehabilitacją, lepszym odżywianiem oraz sprawowaną nad nim opieką (art. 444 § 2 K.C.),

• zwrot utraconych zarobków w przypadku krótszych okresów niesprawności, które skutkują brakiem możliwości wykonywania pracy (art. 361 K.C.),

• rentę uzupełniającą, która ma wyrównać różnicę między osiągalnymi dochodami przez poszkodowanego przed wypadkiem w stosunku do tych uzyskiwanych po szkodzie. (art. 444 § 2 K.C.).

Osoby, które w wyniku wypadku straciły bliskich mogą ubiegać się o zadośćuczynienie, które nie ma być zapłatą za śmierć, bo tej nie da się zrekompensować w tak łatwy sposób, ale ma zadośćuczynić za wyrządzoną krzywdę.